bugün psikologa gittim. vala 150 kağıt bayıldık içime oturdu az biraz. bir buçuk saat kadar sürdü seans. kendimden bahsettim, son 3-4 yıldan bahsettim ve görüşme kendisini tamamlar bir hal aldı. insanların neden o kadar para verdiklerini de anlamış oldum çünkü iyi geliyor.
konuşma iki konu üzerinden döndü ilk olarak. ama birincisi ağır bastı ve sadece ona yoğunlaştık. ilişkiler konusunda yaşadığım hayal kırıklığı vs üzerine uzun uzun konuştuk. gerçek olduğunu bildiğim konuların farketmediğim diğer konularla önüme serilmesi farkındalığımı artırdı. mevcut ilişki durumundaki karmaşa, olayın geçmişi ve diğer ilişkilerimin genel bir muhasebesi ve durumuma odaklandık.
şunu farkettim o sırada, ben kendimle ilgilenmiyorum. kendi mutluluğum için bir şeyler yapmıyorum. ilişkilerde veren bir kişi olduğumu biliyordum ama bunun ne kadar doğru olduğu tartışılırdı. dedim ya, farkındalığım arttı. bazı şeylere bir yerde dur demek gerekir. sağlıklı değilse değildir. bir şahsiyet neden beni iki gündür arayıp sormuyor çok iyi biliyorum. çünkü onu üzen ve aldatan birisi ile birlikte ve adım gibi eminim ki kendisi gitti. ben ise, siktir edip sıkışınca aranacak insanım. sikerler. doğrusu bu sikerler.
insanları üzme ve bundan zevk alma eğilimim ise normal bir durummuş. doğru olmayabilir ama normal. kendimi keşfetmem gerekiyor sonuç olarak.
bugün sonuç olarak benim çıkarımlarım şu şekilde oldu;
1) çalışma fikrimi bıraktım.
2) spora başlıyordum kararım kesin.
3) balık yağı vs ile beslenmeme dikkat ediyorum.
4) serotonin salgımın artması gerekiyor buna değinilecek.
5) bir kaç kitap var alınacak.
6) sağlıksız ilişkiden çıkılacak.
7) ilişkilerdeki rol durumu değerlendirilecek.
8) meditasyon, kendini dinlemek.
9) kan tahlili yaptıracağım.
bunlar yapılacak, duygu durumum düzeltilecek. psikiyatriste gidip cymbalta’yı tekrardan almayı düşünüyorum. şimdilik düşünce ama büyük ihtimalle alacağım.
hadi bakalım.